"Θρήνος το γέλιο γίνηκε
και η χαρά μαράζι
οι ελπίδες δίχως μια σκεπή
τις δέρνει το αγιάζι
Κατάρες γίναν οι ευχές
σούρουπο και σκοτάδι
μέρα ποτέ δεν έρχεται
γροθιά γίνη το χάδι
Έρριξε πίσω τα μαλλιά η μοναξιά
απλώθηκε η σιωπή στο σπίτι
και η ζωή μου μια θλιμένη Παναγιά
έμεινε έρμαιο στο χρόνο τον αλήτη
Κείνη η υπόσχεση που μούδωσες εσύ
ο όρκος πάντα τη ψυχή μου φαρμακώνει
σαν εφιάλτης μες τον υπνο μου θα ζει
ενώ το φως τα δυό μου μάτια τα τυφλώνει"
