Πονηριά, Ζήλεια, Κακία, Αχαριστία // Αντρούλα Θεοκλή Νικηφόρου

"Μια μάνα παμπόνηρη,
τρείς κόρες μεγαλώνει,

η ζήλεια πρώτη στη σειρά,
η άλλη η κακία,
η τρίτη η χειρότερη ,
είν’ η αχαριστία!

Με πονηριά τις γέννησε,
με πονηριά αναθρεύει,
στριφογυρίζει το καρφί,
τον κόσμο καταστρέφει.

Η ζήλεια μέσα στην ψυχή,
μπαίνει ,βαθειά φωλιάζει,
σαράκι τρώει τα σωθικά,
χωρίς δίκη ,δικάζει...

Σαράκι ακατάλυτο,
βόσκει στο κάθε ψέμα,
διαστρεβλώνει το κάθε τι,
πάντα το κάνει θέμα.

Η ζήλεια αγριεύεται,
και η κακία φτάνει,
και σαν οι δυό τους σμίξουνε,
τρέχα και βρές βοτάνι.

Αρχηγός αυτών των δυό,
έρχεται η αχαριστία,
ποτέ δεν λογαριάζει,
τον κόπο την θυσία.

Ότι κι αν κάνεις για χάρη της,
όλα τα ξεχνάει,
τις χάρες που σου ζήταγε,
πάντα τις προσπερνάει...

Κάθε καλό που έπαιρνε,
τόβαζε στο καλάθι,
μα πάντα αυτή το ξέχναγε,
έμενε κατακάθι.

Η πονηριά η μάνα τους,
πώς να τις συμμαζέψει,
αφού πονηρά τις δίδαξε,
τάχα να προστατέψει....

Μάνα πονήρω μάζεψε,
τα τρία τρίδυμα σου,
ο κόσμος γέμισε μ’ αυτά,
τα ελεεινά παιδιά σου.

Συμμάζεψε τις κόρες σου,
κυρία πονηριά,
όποιος αυτές τις γεύτηκε,
τους μένει ρετσινιά..."


Αντρούλα Θεοκλή Νικηφόρου ~ 15/9/2021