 |
| "Γκράφιτι στο κέντρο της Αθήνας" |
Ένα ποίημα του Νίκου Χαρατσιάρη για τους ανθρώπους που έχουν χάσει τα πάντα, μένουν στους δρόμους και χρειάζονται την βοήθεια όλων μας .. .. ..
ο ουρανός συννέφιασε σε λίγο βροντά!
Δευτέρα βράδυ κάτι και να,
αέρας φυσάει και δε σταματά!
Δευτέρα βράδυ τα φώτα σβήνουν,
η λάμπα π 'ανάβει, ρομαντικά!!!
Δευτέρα βράδυ, η βροχή ξεκινά και δε σταματά,
τα τζάμια χτυπάει αστράφτει, βροντά!!
Δευτέρα βράδυ κάτι και να,
η λάμπα π' ανάβει ταξίδια με πάει σε χρόνια παλιά.
Έξω βρέχει, μέσ' ασφαλής,
και συ ξένε που να σταθείς.
Δευτέρα βράδυ κάτι και να τα φώτα ανάβουν,
η λάμπα που σβήνει,
το καράβι που χάνεται,
με γύρνα ξανά στα σημερινά.
Δευτέρα βράδυ κάτι και να, το κουδούνι χτυπά,
επίμονα, και δε σταματά,
Ανοίγω την πόρτα, ο ξένος εδώ;
τρέξτε φέρτε ρούχα ζεστά
και λίγο φαΐ είναι άνθρωπος που έχει ψυχή!"
η λάμπα π' ανάβει ταξίδια με πάει σε χρόνια παλιά.
Έξω βρέχει, μέσ' ασφαλής,
και συ ξένε που να σταθείς.
Δευτέρα βράδυ κάτι και να τα φώτα ανάβουν,
η λάμπα που σβήνει,
το καράβι που χάνεται,
με γύρνα ξανά στα σημερινά.
Δευτέρα βράδυ κάτι και να, το κουδούνι χτυπά,
επίμονα, και δε σταματά,
Ανοίγω την πόρτα, ο ξένος εδώ;
τρέξτε φέρτε ρούχα ζεστά
και λίγο φαΐ είναι άνθρωπος που έχει ψυχή!"
