- Για δεν πετούν οι σταυραετοί;
- Μήπως κι εκείνοι πια δετοί…;
Πού πήγαν, όλα;
Της άνοιξης, πού ‘ν’ η χαρά;
Πήραν ανάποδη φορά,
τα μυροβόλα;
.
Πού ‘ναι τα δέντρα; Πού οι σκιές;
- Κοράκια γύρω μας κι οχιές…
- Πού ‘ν’ τα λουλούδια;
Πού ‘ν’ ο πολύς κελαηδισμός;
Μήπως και πήρεν τα, σεισμός;
Πού ‘ν΄ τα τραγούδια;
.
Πού ‘ν’ τα ποτάμια, οι ρεματιές;
Πού ‘ναι του πάθους μου, οι μυρτιές,
τα γιασεμιά μου!
- Έλειπες, φαίνεται, καιρό…
- Κι άφησαν μόνο τον εχθρό
στη γειτονιά μου;
.
- Πήραν τη! πήραν την πατρίδα,
που ‘λεγες, πως είν’ η μητρίδα
του κόσμου, όλου!
Πήραν τη, μέρα – μεσημέρι.
Τούρκοι και "φίλοι" μας εταίροι…
- Α, του διαβόλου!
