Η ιστορία ενός αληθινού Ήρωα που δεν ακούστηκε ποτέ. Το πρόσωπο αυτό είναι ο Κωνσταντίνος Κουκίδης. Εύζωνας, ο οποίος στις 27 Απριλίου 1941 ήταν φρουρός της ελληνικής σημαίας στην Ακρόπολη.
Η παράδοση της Αθήνας στους Γερμανούς.
Στις 27 Απριλίου 1941, οι πολιτικές και στρατιωτικές αρχές που είχαν μείνει στην πρωτεύουσα, ήταν ο Νομάρχης, ο Δήμαρχος και ο φρούραρχος.
Ο βασιλιάς και η κυβέρνηση βρίσκονταν στην Κρήτη για να συνεχίσουν από εκεί τον αγώνα.
Αποφασίστηκε η παράδοση της πόλης να γίνει στη συμβολή της Λεωφόρου Αλεξάνδρας με την Κηφισίας και την Βασιλίσσης Σοφίας, απέναντι από την έπαυλη Θων στους Αμπελοκήπους.
Γύρω στις 8 π.μ., άρχισαν να καταφθάνουν τα πρώτα τμήματα μοτοσικλετιστών του γερμανικού στρατού. Στις 10.15 π.μ. έκανε την εμφάνισή του ο επικεφαλής των γερμανικών στρατευμάτων, αντισυνταγματάρχης Ότο φον Σέιμπεν.
Στο καφενείο «Παρθενών», μπροστά από τη βίλα Θων, υπογράφτηκε το πρωτόκολλο παράδοσης κι από τις δύο πλευρές.
- Η σβάστικα υψώνεται στην Ακρόπολη
Λίγο νωρίτερα, στις 8.45 π.μ., είχε φτάσει στον ιερό βράχο της Ακρόπολης γερμανικό απόσπασμα με επικεφαλής τον λοχαγό Γιάκομπι και τον υπολοχαγό Έλσνιτς, για να υψώσει τη γερμανική σημαία.
Στη θέση Καλλιθέα της Ακρόπολης, ο επικεφαλής των Γερμανών ζήτησε από τον Έλληνα στρατιώτη φρουρό να υποστείλει την ελληνική σημαία, προκειμένου να πάρει τη θέση της η γερμανική.
Ο στρατιώτης Κωνσταντίνος Κουκίδης, που ήταν φρουρός της σημαίας εκείνο το πρωινό, αρνήθηκε να υπακούσει.
Τότε, ο Γερμανός αξιωματικός διέταξε τους δικούς του στρατιώτες να κατεβάσουν την ελληνική σημαία, κάτι που έγινε. Η ελληνική σημαία τυλίχθηκε με προσοχή και παραδόθηκε στον Κ. Κουκίδη. Ο νεαρός Έλληνας δεν άντεξε την ταπείνωση του εθνικού μας συμβόλου. Τυλίχτηκε με την γαλανόλευκη και από το σημείο που βρισκόταν έπεσε προς τη βορειοανατολική πλευρά της Πλάκας και σκοτώθηκε ακαριαία, την ίδια στιγμή που η σβάστικα ανυψωνόταν στον ιστό όπου κυμάτιζε λίγο νωρίτερα η ελληνική σημαία και το παρατεταγμένο άγημα παρουσίαζε όπλα για να αποδώσει τιμές.
Η ενέργεια του Κ. Κουκίδη έκανε μεγάλη εντύπωση στους Γερμανούς και ιδιαίτερα στον επικεφαλής τους, ο οποίος ανέφερε το περιστατικό λίγο αργότερα στην Ανωτέρα Στρατιωτική Διοίκηση.
Λέγεται ότι η θυσία του Κ. Κουκίδη ήταν η αιτία να εκδοθεί διαταγή από τον Γερμανό φρούραχο να υψώνεται στην Ακρόπολη και η ελληνική μαζί με τη γερμανική σημαία. Πιθανότατα η Ελλάδα ήταν η μόνη από τις χώρες που βρισκόταν υπό γερμανική κατοχή και συνέβαινε το γεγονός αυτό.
Την πτώση του Κουκίδη από τον Ιερό Βράχο είδαν αρκετοί αυτόπτες μάρτυρες, που έσπευσαν στο σημείο που είχε πέσει.
Το άψυχο σώμα του Κουκίδη βρέθηκε στην οδό Θρασύλλου στην Πλάκα. Ήταν πολτοποιημένο και η στολή του κομματιασμένη. Ο πατέρας του το 1941 ήταν παγοπώλης. Αυτός με ένα φίλο του έβαλαν τον νεκρό Κουκίδη, τυλιγμένο με τη γαλανόλευκη και σκεπασμένο με μια κουβέρτα, σε ένα καρότσι που χρησιμοποιούσε για τη μεταφορά του πάγου. Τον μετέφεραν στο Α’ Νεκροταφείο, όπου και τάφηκε.
Στο επίσημο σάιτ της Προεδρικής Φρουράς δεσπόζει η φωτογραφία του εύζωνα Κωνσταντίνου Κουκίδη. Στο συνοδευτικό κείμενο γράφονται τα εξής :
«Πολλές πράξεις ηρωισμού των Ευζώνων θα μείνουν άγνωστες. Όλες αυτές όμως τις εκπροσωπεί η πράξη του Εύζωνα Κωνσταντίνου Κουκίδη, ο οποίος με την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα, συνέπεσε να ήταν ο Τιμητικός Φρουρός της Ελληνικής Σημαίας στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης. Τη στιγμή που οι Γερμανοί ανέβαιναν στην Ακρόπολη για να υψώσουν τη Γερμανική Σημαία στη θέση της Ελληνικής, για να μην πέσει στα χέρια τους τυλίχθηκε με την Γαλανόλευκη και έπεσε στο κενό. Η Ελληνική Σημαία έγινε σάβανο για τον Κώστα Κουκίδη, όμως δεν έπεσε στα χέρια των κατακτητών».
