"Βρήκα τον κόσμο σε έναν κόκκο άμμου
Και τον ουρανό πού κρυβόταν στα στήθη σου ανάμεσα εκεί... στο αγριολούλουδο πού ήταν η ματιά σου...
Κρατώντας το άπειρο στη γεύση των χειλιών μου
Όταν την πρώτη φορά με φίλησες με αγάπη, γεύτηκα την αιωνιότητα μέσα σε μία στιγμή.
Κάποιες φορές σε σκέφτομαι μακριά μου
Και κάποιες άλλες πάλι ζεις ανάμεσα μου δίπλα μου κοντά μου...
Φτάσαμε στο λιμάνι του ουρανού εκεί, που το καράβι της αγάπης ταξιδεύει τους ανθρώπους.
Κι όταν τα δάκρυα της λύπης καμιά φορά μας πιάνουν, τότε το χέρι σου κρατάω απαλά
Κοιτάζοντας τον ίδιο ουρανό.
Ζούμε κάτω από τον ίδιο ουρανό έχοντας για ορίζοντα το ταξίδι που χάραξαν οι δύο καρδιές που έγιναν του ουρανού ταξίδι..
Μίλησα και πάλι με τα πουλιά που πετούν ελεύθερα στον ουρανό
Και τον κόσμο των ανθρώπων εκείνα αγναντεύουν από ψηλά..
Όταν έχω εσένα και τα χέρια σου αγγίζω
Ακόμα και όταν η καρδιά μου βρίσκεται μακριά σου,
Σηκώνω το κεφάλι μου γνωρίζοντας
Πώς κοιτάμε τον ίδιο ουρανό."
Nikola Painter
