Domenico Ghirlandaio ~ An Old Man and his Grandson |
"Μέσα στα γκρίζα μου μαλλιά
τα παραμύθια της γιαγιάς μπλεγμένα
και μες τη λησμονιά
που αφήνονται πια οι παππούδες
ακούω τ άλογο να καλπάζει
με το βασιλόπουλο στην πλάτη του.
Μες τα απορημένα ματάκια
των εγγονιών που μου χάρισε ο Θεός
βλέπω τη Σταχτοπούτα
να προβάρει το γοβάκι.
Την κακιά μάγισσα
να κυνηγά τα ορφανά
και το βάτραχο να περιμένει
το φιλί της Πεντάμορφης.
Στους σκυφτούς μου ώμους
κουβαλώ το βάρος της ζωής
και τα δύσκολα χρόνια
που γονάτισαν την περηφάνεια
της πληγωμένης νιότης μου.
Μόνη χαρά οι ρυτίδες
των χεριών και του προσώπου
που περιεργα τις ακουμπούν τα παιδιά
και νοιώθω το χάδι τους
τα παραμύθια της γιαγιάς μπλεγμένα
και μες τη λησμονιά
που αφήνονται πια οι παππούδες
ακούω τ άλογο να καλπάζει
με το βασιλόπουλο στην πλάτη του.
Μες τα απορημένα ματάκια
των εγγονιών που μου χάρισε ο Θεός
βλέπω τη Σταχτοπούτα
να προβάρει το γοβάκι.
Την κακιά μάγισσα
να κυνηγά τα ορφανά
και το βάτραχο να περιμένει
το φιλί της Πεντάμορφης.
Στους σκυφτούς μου ώμους
κουβαλώ το βάρος της ζωής
και τα δύσκολα χρόνια
που γονάτισαν την περηφάνεια
της πληγωμένης νιότης μου.
Μόνη χαρά οι ρυτίδες
των χεριών και του προσώπου
που περιεργα τις ακουμπούν τα παιδιά
και νοιώθω το χάδι τους