"Στο ουράνιο ταξίδι σου σαν αφεθείς,
σαν έτοιμος από καιρό σα θαραλλέος...
να εύχεσαι να 'χεις μαζί σου αποσκευές
βαριές ,πολύτιμες με κλέος.
Χώσε στην τσάντα σου μαζί,
αγάπη ,καλοσύνη
αυτά που μάζευες παλιά
σου 'διναν πάντα τη γαλήνη .
Να σαι σεμνός και ταπεινός
να έχεις σωφροσύνη
ποτέ σου μη ομολογείς
την κάθε ελεημοσύνη.
Να κάνεις πάντα υπομονή
νηστεία μα και προσευχή
όσα σου έστειλε ο Θεός
είναι και βάσανο και ευχή.
Αυτά τα μόνα σου μπαγκάζια
οι πιο ακριβές σου επενδύσεις
όταν τα μάτια σου θα κλείσεις
ξαφνικά όσα μάζευες θ' αφήσεις.
Τίποτα πλέον δεν ορίζεις
μήτε σου πλέον δε γροικάς
άλλοι για σένα αποφασίζουν
τα ρούχα ακόμη που φοράς.
Αφήνεις πίσω περιουσία
άγχος για χρέη και δουλειά
ότι συγκέντρωσες σε ουσία
μονάχα παίρνεις αγκαλιά.
Ξύπνα λοιπόν και παραιτήσου
από ανούσια μην εξαρτάσαι
πράξεις και ήθος σου μετράνε
γι αυτό να μην αυταπατάσαι."
(Από την Ποιητική Συλλογή Χαρταετού Ανάβαση // Εβίτα Κωνσταντίνου 2021)
