Για όποιον θέλει...
Πώς θα πάρουν τις μισοπεθαμένες ζωές τους πίσω τώρα;
"Ακίνητοι μαύροι κρύσταλλοι
οι κύκλοι στην καρδιά
πέτρινη η μαχαιριά
με χέρια πουλημένα.
Έφυγαν τα γκρίζα τα πουλιά
έφυγαν στα άλλα τα βουνά κυνηγημένα.
Ένα πρωί θα σηκωθούν
πνίχτη σιωπή
θα αρματωθούν
πολλές βροχές
με πέτρες ματωμένες.
Κύμα που στέρεψε
τον ποταμό του θρήνου
εκεί, μαζί θα αναστηθούν
με φόρα, πάνω από τον φράχτη
του πατημένου ονείρου.
Ένα ποτήρι έσπασε
παιδί που είναι η προβιά
λύκος που τρώει την καρδιά
πρόσωπο που κρύβεται στο ίδιο.
Πόζα με θρόνο σε όλα τα κλεφτά
ίδιος ρυθμός κάθε φορά
δε μπήκε χέρι στη ζημιά
δεν ήταν με το χέρι του προδότη.
Σε χώρα τώρα καπνισμένη
άνοιξε πόρτα στο μυαλό
με τέχνη σφραγισμένη.
Ήρθε η γη μας πιο κοντά
μαύρες οι πέτρες στα βουνά.
Βαριά τα χέρια τα θλιμμένα
βουτήξαν μέσα σε θυμό
κάρβουνα γράφουν το χαμό
κεφάλια τους που τρέχουν στοχευμένα."
ίδιος ρυθμός κάθε φορά
δε μπήκε χέρι στη ζημιά
δεν ήταν με το χέρι του προδότη.
Σε χώρα τώρα καπνισμένη
άνοιξε πόρτα στο μυαλό
με τέχνη σφραγισμένη.
Ήρθε η γη μας πιο κοντά
μαύρες οι πέτρες στα βουνά.
Βαριά τα χέρια τα θλιμμένα
βουτήξαν μέσα σε θυμό
κάρβουνα γράφουν το χαμό
κεφάλια τους που τρέχουν στοχευμένα."
