"Στην ακροθαλασσιά ξαπλώσαμε
και τα κορμιά ενώσαμε,
γλυκό ήταν το φιλί
γλυκό σαν κόκκινο κρασί,
και μας έφερε μια ζάλη
πήρε φωτιά μεγάλη.
Τα άστρα ζήλεψαν απόψε
κρυφτήκαν από ντροπή
μαζί και το φεγγάρι
να μην μας βλέπουν οι θνητοί.
Το κορμί σου ωκεανός
και εγώ απόψε ναυαγός
ψάχνω όρμο να απαγκιάσω
φοβάμαι απόψε μην σε χάσω.
Τα φιλιά σου κύματα
η ανάσα σου βοριάς
στα βράχια θα με πάει
ριξε άγκυρα καρδιάς.
Και σαν μας βρήκε το πρωί
σε βράχια κουρνιαγμένα
δύο σώματα ενωμένα
δύο αγάπες, δύο ναυαγοί!"
