Δευτέρα 7 Ιουνίου 2021

Οι μνηστήρες // Κατερίνα Πήττα


"Χρόνια τώρα,
συγκεντρώνονταν ξανά οι μνηστήρες...
Τους έβλεπες!
Τους υποδέχθηκες!
Τους ανέχτηκες!
Πού βρέθηκαν τόσοι μνηστήρες;
Φιγούρες απεχθείς και μικρονοϊκές!
Διαφθορείς, εξολοθρευτές, γενοκτόνοι, λαοπλάνοι...
Καταχράστηκαν!
Καπηλεύτηκαν!
Εξαπάτησαν!
Λεηλάτησαν!
Μαριονέτες, νεοταξικές!
Φιγούρες απεχθείς και μικρονοϊκές!
Κοίταξέ τους!
Πάντα οι ίδιοι!
Μπροστάρης πάλι ο Αντίνοος!
Κι ακολουθούν κι οι άλλοι!
Ευρύμαχος,
Αμφίνομος,
Αγέλαος...
Τους ξέχασες;
Δε γίνεται να ξέχασες,
την καθυπόταξη και τη δουλεία...
Τη ζεις!
Για άλλη μια φορά,
θαρρώ πως είναι κι η στερνή,
σε συναντά η ιστορία,
δεμένο στο κατάρτι σου!
Εκεί, που κρέμεται ο νους και τα ιδανικά σου!
Ποτέ να μην αφήσεις το κατάρτι σου!
Ποτέ, μ' ακούς;
Μην παραπλανηθείς από την Καλυψώ!
Μη σε δελεάσουν των Λωτοφάγων
οι ηδείς καρποί!
Ξέφυγ' απ' τη Σκύλα και τη Χάρυβδη!
Κλείσε τ' αυτιά σου, στων σειρήνων τ' άσματα!
Τι κι αν κλυδωνίζεται το σύμπαν,
άσβεστη φλόγα μέσα σου,
η επιστροφή στην πηγή!
Στην Πηνελόπη - ψυχή...
Στα κύτταρά σου ο Οδυσσέας ζει
και το αγέννητο παιδί,
που θέλει λεύτερο να ζήσει...
Γι' αυτό σου λέω σφίξε τα δόντια
κι άνοιξε το δρόμο!
Πνίξε τον Αντίνοο...Μπορείς!
Και μην ανησυχείς για τους υπόλοιπους...
Τους έχεις!!!"