Σε μια αποθήκη ξεχασμένη και ετοιμόρροπη...έχει αφήσει ο κόσμος τούτος τα όνειρα του...
άβουλα όντα ξιπασμένοι και ανισόρροποι χαμένα ρούχα γίναν τώρα,αφεντικά του...
Χορεύουν ρούμπες...παίζουν.....ούτια αναστενάζουνε
έχουν λυράρηδες...... φωνές και μελωδίες
μα ποιο πολύ μοιάζουνε με αναστενάρηδες
που μεταφέρουν αναμνήσεις ιστορίες
Πραματευτάδες...να πουλάν τη ταλαιπώρια τους
για τον ιδρώτα το χαμένο...να πληρώνουν
παλιό καημό να τραγουδούν τι στεναχώρια τους
άλλα ονειρεύτηκαν και άλλα να βιώνουν
Πες μα ρε μάγκα μου και εσύ χαμένε τύραννε
ποιος ο Θεός που τέτοιο φως σου έχει δώσει
ποιος είσαι εσύ που τη ζωή μας τη καθόρισες
και η δίκια σου δεν αξίζει ούτε γρόσι
Σε μια αποθήκη ξεχασμένη και ετοιμόρροπη...έχει αφήσει ο κόσμος τούτος τα όνειρα του...
άβουλα όντα ξιπασμένοι και ανισόρροποι χαμένα ρούχα γίναν τώρα, αφεντικά του...
