"Υπάρχουν κι εκείνες
οι ιαματικές μνήμες,
που στα δύσκολα,
γλυκοφιλεύουν την ψυχή
και τη μερεύουν!
Όπως, μια φέτα μνήμης ζυμωτού ψωμιού,
με ζάχαρη πασπαλισμένη,
να σου κλείνει το μάτι,
απ' το λαγαρό περβάζι...
Η ευωδιά του πορφυρού γαρύφαλλου,
και του βασιλικού,
απ' τις τενεκεδένιες γλάστρες...
Η μυρωδιά του φρέσκου ασβέστη,
απ' τις ασπρισμένες αυλές!
Η περγουλιά με τα βελούδινα τσαμπιά,
και οι περήφανες μπαξιάνες...
να σου θυμίζουν
πως κάποτε υπήρξες
αληθινά ευτυχισμένος!
Ήταν τότε,
που τίποτα δεν όριζες δικό σου
και σου ανήκαν όλα!"
Κατερίνα Πήττα
31/05/2021
