''Ο χρόνος…
Ο αυστηρός δικαστής και ακοίμητος φρουρός.
Που τρέχει ασταμάτητα πάνω στις γραμμές της ζωής και ακούς αυτό το…
ΤΙΚ-ΤΑΚ, ΤΙΚ-ΤΑΚ
στα γρανάζια του μυαλού σου.
Που σαν ποτάμι κυλά και παρασέρνει χαρές, λύπες, ελπίδες και όνειρα.
Αυτός, που απαλύνει τις πληγές και αφήνει βαθιές ουλές.
Ο χρόνος…
Που τσαλαβουτά σε νερόλακκους και σε αγριεμένες θάλασσες.
Αυτός, που ακούει τους ήχους και της φωνές στο απέραντο κορμί της γης.
Που παίρνει απο της ζωής τα χρώματα και ζωγραφίζει σε καμβάδες και πεζοδρόμια…
ΤΙΚ-ΤΑΚ, ΤΙΚ-ΤΑΚ
οι δείκτες του ρολογιού γυρνάνε ακατάπαυστα.
Σαν μια κλεψύδρα γεμίζει και αδειάζει…
Μπορείς αν τον προλάβεις, είσαι νικητής.
Πέρασες και άφησες το στίγμα σου, πέρασες και άφησες κάτι να θυμίζει από εσένα…''
Γεωργία Παππά , 23/5/2021
