Η Γεωργία Παππά γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καρδίτσα και κατοικεί στο Βόλο. Είναι απόφοιτη του τμήματος Διοίκησης και Οικονομίας του ΑΤΕΙ Καλαμάτας. Η έμφυτη κλίση της για τις τέχνες την έστρεψε στη ζωγραφική, τη φωτογραφία και το σχέδιο μόδας. Σπούδασε πατρόν και σχέδιο μόδας στη σχολή του Δήμου Βόλου.
Μαθήτευσε στο τμήμα ζωγραφικής του διακεκριμένου ζωγράφου Παλαιολόγου Θεολόγου. Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία.
Η αγάπη της για τα εικαστικά και η προσπάθεια της να περιγράψει όμορφες εικόνες την έστρεψε στην ποίηση. Ποιήματα της έχουν δημοσιευτεί στο ανθολόγιο ποίησης "΄Ενας δρόμος προς το όνειρο Ελλάδα - Κύπρος" καθώς και λογοτεχνικά blogs. Επίσης ποιήματα της έχουν απαγγελθεί και σε ραδιοφωνικές εκπομπές. Επόμενο βήμα της είναι η πρώτη προσωπική συλλογή ποιημάτων.
Ποίηση για την Γεωργία είναι ότι δεν εκφράζεται με λόγια, είναι οι αλήθειες μας, και η γαλήνη που γεμίζει τον εσωτερικό μας κόσμο .. .. ..
Ποιήματα της Γεωργίας .. ..
ΑΝΕΙΠΩΤΕΣ ΛΕΞΕΙΣ
"Οι λέξεις,
αυτές φταίνε,
αυτές που δεν ειπώθηκαν και μείνανε βουβές.
Που δείλιασαν, δεν στάθηκαν γυμνές μπρος στην αλήθεια,
δεν βρήκαν το θάρρος να αποκοπούν από τον ομφάλιο λώρο της σιωπής…
Τώρα, γυρτές στέκονται μπροστά σε ραγισμένους καθρέπτες, τσαλακωμένες.
Φοράνε φκιασίδια και χαμογελούν,
βουβά όμως μέσα τους κλαίνε
γιατί ξέρουν πως όσα ονειρεύτηκαν θα μείνουν μισά και μοναχές θα πεθαίνουν σε κάθε ηλιοβασίλεμα"
TO ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΕΓΩ
"Έρπω στις σκιές και γεννιέμαι από γλωσσίδια φιδιών
Επωάζω τις σκοτεινές μου σκέψεις σε υγρά κουκούλια , και μετά αναδύομαι
Αγγίζω τους νεκρικούς τάφους ναυαγισμένων καραβιών και βυθίζομαι στο σκοτεινό βυθό απύθμενων θαλασσών
Κέρμα σε τρύπιες τσέπες γίνομαι και σαν τον άνεμο χάνομαι
Φοβάμαι στης αυγής τον ήλιο να βγω, φωτιά μην πάρουν τα φτερά μου…
Είμαι το σκοτεινό εγώ σου!"
ΧΡΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΑ
"Είναι που κάποια βράδια κλέβω απ’ το φως του φεγγαριού,
μαζί μου και τα αστέρια φωτίζουν της κάμαρας μου την ονειρική γωνιά.
Σιγοτραγουδώ, πετώ!
Χορεύω μαζί τους πάνω σε καμβάδες και πινέλα και ζωγραφίζω δίχως χρώματα την μορφή σου.
Τότε είναι που μου χαμογελάς κι η γλύκα αυτή των ματιών σου με καλεί σε χορό ερωτικής
"Είναι που κάποια βράδια κλέβω απ’ το φως του φεγγαριού,
μαζί μου και τα αστέρια φωτίζουν της κάμαρας μου την ονειρική γωνιά.
Σιγοτραγουδώ, πετώ!
Χορεύω μαζί τους πάνω σε καμβάδες και πινέλα και ζωγραφίζω δίχως χρώματα την μορφή σου.
Τότε είναι που μου χαμογελάς κι η γλύκα αυτή των ματιών σου με καλεί σε χορό ερωτικής
μυσταγωγίας.
Βγαίνω από το σώμα μου και σκορπίζομαι πάνω σε χιλιάδες ουράνια τόξα…
Ξυπνώ τα χρώματα και τις σκιές.
Ζωντανεύω στους τοίχους τα γκράφιτι.
Μουντζουρώνω λέξεις και φτιάχνω ποιήματα.
Γράφω στίχους …και το όνομα σου σε όλες τις γλώσσες της γης!"
~Γεωργία Παππά~
Βγαίνω από το σώμα μου και σκορπίζομαι πάνω σε χιλιάδες ουράνια τόξα…
Ξυπνώ τα χρώματα και τις σκιές.
Ζωντανεύω στους τοίχους τα γκράφιτι.
Μουντζουρώνω λέξεις και φτιάχνω ποιήματα.
Γράφω στίχους …και το όνομα σου σε όλες τις γλώσσες της γης!"
Επιμέλεια: Θανάσης Καλλονιάτης





