ΚΥΡΙΕ...
Τον κοίταξα από πλάγια από κοντά από μακριά μπας και αλλάξει όψη μπας και ομορφύνει...
Άδικος κόπος... Ο Σταυρός πάντα Σταυρός θα είναι...
Αναρωτιέμαι πώς Τον βάσταξες Εσύ Ένας ΘΕΌΣ...
Πως το ανέχτηκες ;;
Η τετράγωνη λογική μου που ζητά ανθρωπίνως να ερμηνεύσει τα πάντα...αδυνατεί να καταλάβει...
Κι εγώ ΧΡΙΣΤΈ μου ήρθε η ώρα να σηκώσω τον Σταυρό μου...κι αγωνιώ...
Ήρθε στη ζωή μου ο ανεπιθύμητος επισκέπτης που τόσο προσπάθησα να αποφύγω...
ο πόνος... Κι αφού μεταχειριστηκα τα πάντα αφού έτρεξα σε ειδικούς επιστήμονες αφού μάταια επιχείρησα να απαντήσω στους μυριους λογισμους της λογικής μου... θυμήθηκα ΕΣΕΝΑ... Τον μεγάλο ΠΟΝΕΜΕΝΟ... Κι άρχισα να γνωρίζω τον επισκέπτη μου...
Σαν αγκίστρι είναι ο πόνος... Δεν το ρίχνει ο μεγάλος ψαράς έτσι άσκοπα για να πονέσω... Έχει σκοπό και πρόγραμμα... Θέλει να με τραβήξει κοντά Του αφού δεν μπόρεσε να το πετύχει αυτό με άλλο ανώδυνο τρόπο...
Σαν κράμπα μεσοπέλαγα είναι ο πόνος...
Έχω δυνάμεις κολυμπάω και ξαφνικά διαπιστώνω ότι δεν μπορώ να προχωρήσω ούτε ένα μέτρο... Και τότε συνειδητοποιώ πως όλα εξαρτώνται από Τον ΘΕΟ !!
Σαν την πυξίδα είναι ο πόνος... και μου φωνάζει...
Απο εδώ !!
Από εδώ είναι ο δρόμος !! Που πας ;;
Κοίτα ψηλά κοίτα επιτέλους εκεί που πρέπει να κοιτάξεις !!
Σαν τον μαγνήτη είναι ο πόνος...
Που γαντζώνεται πάνω μου και με αναγκάζει να στραφώ
Στον αιώνιο Μαγνήτη των καρδιών
ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΌ !!
Σαν την κορυφή του Ολύμπου είναι ο πόνος...
Με κόπο αλλά με οδηγεί ψηλά πολύ πιο κοντά Στον ΘΕΟ !!
Μπορεί να κοπίασα να ίδρωσα αλλά τι αξία έχουν όλα αυτά μπροστά στο αποτέλεσμα ;;
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΘΕΕ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΣ !!
Ο ΠΟΝΟΣ ΔΕΝ ΧΩΡΑΕΙ ΤΏΡΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ...
ΓΙΑΤΙ ΤΗΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙ !!
Το είδαμε στο λογαριασμό κοινωνικής δικτύωσης της φίλης Μυρσίνης Κουρέλη
